Jak wyżej. Oczywiście pomijając fakt, że autorów takich tematów należałoby leczyć, chciałbym zauważyć, że nie da się stwierdzić bezpośredniego podobieństwa między dwiema osobami. Można równocześnie stwierdzić podobieństwo u osób skrajnie do siebie nie podobnych.

I tak oto, czekając na zbliżającą się premierę filmu z panią Charlotte, która bezsprzecznie jest demonem seksu i jedną z najgorętszych 40tek tego wieku, nasunął mi się na myśl ten jakże przedziwny paradoks. Osoba nie podobna staje się nam podobna do kogoś innego będąc przeciągnięta przez nasze wewnętrzne filtry poznania. Np. osoba cierpiąca na nieodwzajemnioną miłość widzi namiastkę swojej niedoszłej kochanki w innych kobietach albo, pewne gesty lub zachowanie zdaje się być cząstką łączącą naszego obecnego rozmówcę z dawno zapomnianym przyjacielem itp. To są dwa, z wielu przykładów jakie można by tu wyłożyć na potwierdzenie tegoż nieszczęsnego paradoksu.

Nie oszukujmy się jednak, takie wątki nie zakładają osoby mające jakąkolwiek świadomość, że cały proces upodabniania dwóch różnych osób, odbywa się wewnątrz nich samych i ni jak ma się do rzeczywistości. Tymi osobami, są zazwyczaj osobniki płci żeńskiej o, delikatnie mówiąc, mało rozwiniętym myśleniu logicznym, pogrążone we własnym egocentryzmie, nie zdające sobie sprawy z tego, że to one same są jedynym czynnikiem upodabniającym jeden niepowtarzalny płatek śniegu, jakim jest ludzki żywot, z drugim.

Dlatego, nie przedłużając zbytnio, chciałem tutaj wyładować emocje, ogarniające mnie- zwykłego czytelnika film webu, w momencie wchodzenia na profil jakiegokolwiek aktora/aktorki, widzącego w pierwszych 4 top tematach: "jest podobny/ podobna do...". Jest to frustracja, niewątpliwie, połączona z pewnego rodzaju rozczarowaniem przewidywalnością ludzkiej egzystencji. Doświadczam jej nieustannie, również na własnym przypadku, nie tylko waszym, drogie filmwebowiczki. Moje pytanie jest jedno. Czy istnieje coś, co może nas wyrwać z ciągłego popadania w nieszczęsne paradoksy?

pozdrawiam,
KiziorEx